به نقل از «مهر»

آمریکا چگونه ژاپن را در مسیر «سناریو نظامی گاما» قرار داد؟

تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۹۰۷۸۶

به گزارش خبرگزاری مهر، یک رسانه آمریکایی در مطلبی به رویکرد مناسبی که دولت این کشور باید برای بهره گیری از تقویت قدرت نظامی ژاپن به نفع اهداف خود، می تواند در پیش بگیرد، می پردازد.

نشریه آمریکایی نشنال اینترست در ابتدای مطلب خود با اشاره به اینکه دولت ژاپن در اواخر سال گذشته میلادی اعلام کرد که راهبرد دفاعی فعال‌تری را نسبت به گذشته پیگیری خواهد کرد، آن را رخدادی دانست که سرآغاز عصر جدیدی از اتحاد میان آمریکا و ژاپن شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ادامه این رسانه آمریکایی برای صحه گذاشتن بر این نتیجه گیری خود به نشست خبری مشترک رئیس جمهور آمریکا و نخست وزیر ژاپن در ۱۳ ژانویه استناد می جوید، جاییکه «جو بایدن» در تایید صحبت های «فومیو کیشیدا» متذکر شد که توکیو و واشنگتن در حال مدرن سازی اتحاد نظامی خود براساس افزایش تاریخی و کم سابقه در هزینه های دفاعی و راهبرد جدید امنیت ملی ژاپن هستند.

این نشریه آمریکایی پس از ذکر استدلال های خود به موقعیت ژاپن به عنوان جزء مهمی از معماری امنیتی آمریکا در شمال شرق آسیا می پردازد. به گواه نشنال اینترست، ژاپن چیزی حدود ۵۴ هزار پرسنل نظامی آمریکا را در خود میزبانی می کند، که این نظامیان به ۸۵ پایگاه یا تاسیسات نظامی در خاک ژاپن دسترسی دارند. همچنین دولت توکیو هر سال ۱.۷ میلیارد دلار صرف تامین بودجه نیروهای نظامی آمریکا می کند.

چگونه آمریکا، ژاپن را به پایگاه نظامیان خود تبدیل کرد؟

این رسانه آمریکایی برای توجیه حضور این حجم بالای نظامیان کشورش در خاک یک کشور آسیایی به یک رجوع تاریخی متوسل می شود. اواخر دهه ۱۹۴۰ و اوایل دهه ۱۹۵۰، تسلط کمونیست ها بر چین و آغاز جنگ کره، بهانه های دولتمردان وقت آمریکا برای پایه ریزی نظامی در ژاپن عنوان می شود. به نوشته نشنال اینترست در آن سالها ژاپن به مثابه یک وزنه تعادلی حیاتی در برابر تهدید فزاینده کمونیسم در نظر گرفته شد.

پتانسیل صنعتی ژاپن، نیروی کار آموزش دیده و موقعیت جغرافیایی کشور در آسیا، سه دلیل اصلی برای گنجاندن نام این کشور در نظام اتحاد اقیانوس آرام به گواه برآورد اطلاعات ملی آمریکا در سال ۱۹۵۱ بودند.

در سال ۱۹۶۵ سفیر وقت آمریکا سه هدف مهم را از اتحاد واشنگتن با توکیو بیان کرد. بنا بر گفته ادوین ریشاور، از مسیر این اتحاد باید اطمینان حاصل شود که پتانسیل صنعتی ژاپن به سمت کمونیست یا موضع بی طرفی سوق نمی یابد، دسترسی به پایگاه های ایالات متحده واقع در ژاپن و جزایر ریوکیو (از جمله اوکیناوا) حفظ و ژاپن به ایفای نقش فعال در توسعه اقتصادی کشورهای آزاد در شرق و جنوب شرق آسیا ترغیب می شود.

در گزارش نشنال اینترست اذعان می شود که در کنار موارد ذکر شده، آمریکا در آن سالها هدف دیگری را از اتحاد با ژاپن دنبال می کند و آن هم ترغیب این کشور به تقویت توانایی های نظامی خود، به نحوی که بتواند در دفاع از خود و در نهایت به ماموریت های منطقه ای آمریکا کمک به این کشور بیاید. اگرچه که سوق دادن ژاپن به این سمت اندکی دشوار به نظر می رسید.

سناریوهای آمریکا برای سوق دادن ژاپن به سوی نظامی گری

البته در دولت آمریکا همه در خصوص تحت فشار قرار دادن ژاپن برای رفتن به سمت نظامی‌گری هم عقیده نبودند. براساس گزارش «نقش امنیتی ژاپن در آسیا» که در سال ۱۹۶۸ از سوی شورای برنامه ریزی سیاست وزارت خارجه آمریکا منتشر شد، سه سناریو در سطوح متفاوت برای تکامل نظامی ژاپن ارائه شد.

به نوشته نشنال اینترست، در راهبرد آلفا (فقط دفاع) ژاپن حداقل توانایی های نظامی را حفظ می کرد در حالی که منحصراً به آمریکا متکی بود. سناریوی میانی استراتژی بتا (دفاع به علاوه حفظ صلح) راهبرد بعدی بود که در آن ژاپن قابلیت های نظامی دفاعی خود را توسعه می داد، اما در بحث تعامل بین المللی به حفظ صلح محدود بود.

سناریو بعدی استراتژی گاما (قدرت نظامی منطقه ای بزرگ) بود که در آن ژاپن یک تقویت نظامی جدی را دنبال می کند و به تبع از نقش منطقه ای بسیار گسترده ای برخوردار می شود، به نحوی که می تواند تا سهم قابل توجهی از امنیت منطقه را به عهده بگیرد.

گزارش شورای برنامه ریزی سیاست وزارت خارجه البته یادآور می شود که استراتژی گاما همان استراترژی مطلوب و بهینه بسیاری از برنامه‌ریزان دفاعی آمریکایی بود، زیرا منجر به ایجاد ژاپنی با قابلیت نظامی می‌شود که می‌تواند از ایالات متحده را از زیر بار امنیتی منطقه‌ای خود خلاص کند.

البته این گزارش متذکر می شود که استراتژی گاما می تواند برای آمریکا به مثابه یک شمشیر دو لبه عمل کند. ژاپنی که دارای قدرت نظامی قابل توجه شود، می تواند تحت فشارهای ملی گرایانه داخلی سودای استقلال استراتژیک از آمریکا را نیز دنبال کند. در یک استراتژی گاما که در آن آمریکا، ژاپن را به سرمایه‌گذاری بیشتر در ارتش خود تشویق می‌کند، می‌تواند به تمایل ژاپن برای پیگیری «قابلیت هسته‌ای مستقل» منجر شود.

شورای برنامه ریزی سیاست وزارت خارجه در گزارش خود به این نتیجه رسید که بهترین گزینه برای ژاپن، که با منافع ملی آمریکا مطابقت دارد، تشویق گزینه بتا (میانی) است که در آن ژاپن توانایی‌های معقول با توانایی های بین‌المللی محدود (حفظ صلح) دارد.

نشنال اینترست در ادامه متذکر می شود که البته فضای امنیتی ۱۹۶۸ و ۲۰۲۳ کاملاً متفاوت از هم هستند و «حالا ژاپن به دلیل تهدیدات هسته‌ای ناشی از کشورهای همسایه» به ابتکار خود گزینه گاما را دنبال می کند.

این رسانه آمریکایی در پایان تحلیل خود برای جلوگیری از افتادن این دو کشور در دام های مربوط به استراتژی گاما توصیه می کند که ژاپن و آمریکا باید روابط عملیاتی خود را از طریق تمرین‌های مشترک اساسی تقویت کنند و دیدگاه‌ها و روش های متفاوت خود را در رابطه با امنیت اطلاعاتی از طریق هماهنگی به همسویی برسانند.

نشنال اینترست می نویسد بی شک عصر قدیمی که در آن اتحاد ایالات متحده و ژاپن بر اساس یک سلسله مراتب استوار بود به وضوح خاتمه یافته است. ژاپن اکنون به عنوان یک شریک برابر در حال ظهور است، که البته خود ناگزیر دردسرهای فزاینده‌ای را به همراه خواهد داشت. در نتیجه مدیریت و برنامه‌ریزی دقیق دو کشور می تواند اتحاد انعطاف‌پذیرتری را میان آنها موجب شود.

کد خبر 5697525

منبع: مهر

کلیدواژه: ایالات متحده امریکا ژاپن جو بایدن فلسطین رژیم صهیونیستی اوکراین روسیه ایالات متحده امریکا ایران عراق قدس اشغالی جنگ اوکراین ترکیه واشنگتن ناتو ولادیمیر پوتین مسکو رسانه آمریکایی نشنال اینترست برنامه ریزی منطقه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۹۰۷۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۶۰ میلیارد دلاری آمریکا، جنگ اوکراین را به کدام سو می برد؟

پس از گذشت بیش از دو سال از جنگ روسیه و اوکراین و تداوم کمک های نظامی و مالی غربی ها با همکاری همپیمانان غیر آمریکایی و اروپایی مثل ژاپن، کره جنوبی و استرالیا و ... ، همچنان وضعیت جبهه های جنگ به نفع روسیه می باشد. وضعیتی که کشور های غربی از جمله ایالات متحده را بر آن داشت تا کمک های تسلیحاتی و مالی میلیون و میلیارد دلاری را روانه کی‌‎یف پایتخت اوکراین کند.

اخیرا کنگره آمریکا پس از بحث و جدل های چند ماهه ، بسته کمک ۶۱ میلیارد دلاری برای تقویت ارتش اوکراین را تصویب کرد. هچنین کشور های دیگری همچون انگلیس و ژاپن قصد دارند تا کمک ‌های نظامی به اوکراین را نیز افزایش دهند. اما رسانه‌ های غربی گفته اند که بعید است این کمک ‌های میلیارد دلاری، بتواند روند جنگ اوکراین را به نفع کی‌یف تغییر بدهد.

ضمن اینکه گزارش های مختلفی مبنی بر شکست های میدانی متعدد و قطاری ارتش اوکراین در جبهه های خارکیف وجود دارد. علت این موضوع هم وضعیت وخیم ارتش این کشور می‎‌باشد که باعث شده کشورهای غربی برای کمک های تسلیحاتی یا کمک های مالی مستقیم از سوی اوکراین تحت فشار قرار گرفته اند. به اعتقاد آگاهان سیاسی ، اوکراین هم اکنون به نوعی با تنفس مصنوعی غرب زنده است ؛ اگر روسیه بر پیشروی در خارکیف متمرکز شود و بتواند "راه آهن پولتاوا" را قطع کند عملا کار اوکراین را در جبه های جنگ تمام کرده است. هرچند که هدف اصلی روس ها دسترسی به پایتخت و تصرف کی‌یف می ‌باشد ؛ این موضوع به چند دلیل اهمیت دارد:

۱- شهر خارکیف شاه کلید جنوب و شرق اوکراین است، و راه آهن جنوب شرق اوکراین از شهر خارکیف عبور می کند ؛ همچنین، شاهرگ ارتش اوکراین نیز شهر خارکیف می‎ باشد، که با محاصره این شهر از محور شمالی عملا کار ارتش اوکراین در جنوب تمام می شود.

۲-شهر خارکیف قلب صنعتی اوکراین است و بخشی از صنایعی که می توانند برای ساخت و تولید تسلیحات مورد نیاز ارتش استفاده شوند در این شهر به تولید می رسند.

۳-محاصره شهر خارکیف نیازمند شروع نبرد شهر "چرنیهوف" و تهدید کردن شهر کیف به عنوان پایتخت است ؛ روسیه با بردن یک لشکر به حومه شهر کیف می تواند کاری کند که ۱۰ لشکر ارتش اوکراین از جنوب به شمال بروند. ضمن اینکه با محاصره خارکیف می تواند باعث تسلیم مسئولان و مردم این شهر شوند که به روس ها برای روند تصرف شهر های دیگر اوکراین کمک کند.  

ناگفته نماند که، یک منبع رسانه ای تلگرامی اوکراینی به نام "دیپ استیت" گزارش کرد نیروهای نظامی روسیه پیشروی های زیادی را در نقاط مختلف داشته اند ؛ اوچرتینو، نووباخموتوفکا، نووکالینوو، بردیچی، سیمیونفکا و جورجیفکا از جمله مناطقی هستند که ارتش روسیه پیشروی های زیادی داشته است.

آیا ضد حمله مجدد اوکراین امکان پذیر است؟

عده ای معتقدند کمک های مالی و تسلیحاتی غربی ها به ویژه ایالات متحده آمریکا تغییراتی ، ولو حداقلی در میدان نبرد ایجاد خواهد کرد ؛ تغییراتی که با ارسال تسلیحات اعضای اروپایی ناتو همچون "اف ۱۶" های مولتی رول لهستانی یا ارسال احتمالی جنگنده های "یوروفایتر تایفون" انگلیسی به ارتش اوکراین می تواند تا حدودی وضعیت جبهه های جنگ را به نفع اوکراین عوض کند.

هرچند که سایر تسلیحات زمینی-زرهی، انفرادی و یا پهپادی سایر کشور های اروپایی و نقاط دیگر جهان توانست به ارتش اوکراین، برای آسیب زدن به تاسیسات انرژی مثل پالایشگاه ها، انبارها و پایانه های نفتی و یا زیرساخت های اقتصادی دیگری مانند اسکله های بنادر روسیه و یا حتی حمله با اهداف نظامی همچون انهدام سامانه های پدافندی کمک کند ، اما هیچ تغییر مهم و اثر گذاری که بتواند اوکراین را از این وضعیت بسیار بد جنگی بیرون بیاورد و یا ارتش روسیه را به عقب تر ( از مناطق تحت تصرفش ) براند ایجاد نکرد.

حتی تغییر فرماندهان نظامی ارشد ارتش اوکراین مثل عزل زالوژنی و انتصاب سیرسکی به عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح اوکراین نیز تاثیر بسیار کمی بر وضعیت میدانی جنگ گذاشت و تاکنون نتوانسته انتظارات مورد نظر شخص رئیس جمهور اوکراین را برآورده کند. پیش تر از این هم زلنسکی بارها از ضد حمله ارتش اوکراین علیه ارتش روسیه صحبت کرده بود ؛ ضد حمله هایی که با کمک های مالی ایالات متحده قرار بود انجام شود ولی یا انجام نشد و یا قبل از شروع عملیات شکست های زیادی را متحمل شدند. با این وضعیت تحلیگران سیاسی معتقدند یا تلاش های اوکراین برای عملیات ها علیه روسیه همانند حملات قبلی خواهد بود و نه چیزی بیشتر از تحولاتی که در حال حاضر رخ می دهد.

هشدار جوبایدن به زلنسکی برای حملات به روسیه

اخیرا نیز روزنامه واشنگتن پست در گزارشی از هشدار جوبایدن رئیس جمهور ایالات متحده به زلنسکی رئیس جمهور اوکراین خبر داده که بایدن گفته است، با حمله با تاسیسات نفتی روسیه احتمال افزایش بهای جهانی نفت بیشتر می‎ شود و به نوعی دستور توقف عملیات ها علیه صنعت نفت و گاز روسیه را صادر کرده است. سابقا ایالات متحده با کمک های چند صد میلیون دلاری سعی کرده بود وضعیت جبهه های جنگ را تا حدودی تغییر دهد.

به طور مثال تصویب بسته کمکی ۳۰۰ میلیون دلاری سه ماه گذشته مجلس سنای آمریکا به اوکراین برای تغییر روند جنگ در مناطقی نظیر بنادر اودسا، خرسون و همچنین مناطق شمالی اوکراین بود اما تاثیر این کمک آنقدر ناچیز بود که کارشناسان سیاسی برای تشریح این موضوع، صرفا به تجزیه تحلیل حملات پهپادی اوکراین به تاسیسات نظامی و غیر نظامی روسیه بسنده کردند.

چرا که معتقدند اوکراین توانایی لازم برای ضربات راهبردی به روسیه را ندارد و اروپا هم توانایی لازم برای ارسال کمک های مالی و تسلیحاتی به اوکراین را ندارد ؛ هر حمله ای هم از سوی اوکراین بدون پشتوانه فنی و عملیاتی نیروهای نظامی غربی عملا شکست خورده است. به همین دلیل اوکراین قبل تر تصمیم گرفته بود که از کمک های اطلاعاتی-فنی نیروهای نظامی فرانسوی استفاده کند.

لازم به ذکر است، به گفته خبرگزاری های مختلف آمریکایی، اروپایی و منطقه ای،کشور روسیه هم برای بازسازی ارتش خود و همچنین تغییر در جبهه های نبرد تا کنون کمک هایی را از کشور های ایران چین وکره شمالی دریافت کرده است ؛ کمک هایی که طبق اعلام گزارش های عمدتا شامل پهپاد های انتحاری و شناسایی-رزمی، موشک های بالستیک و کروز، توپخانه و همچنین شناور های بدون سرنشین و ... بوده است. هرچند که روسیه هم مثل اوکراین آسیب های مادی-معنوی زیادی را در این جنگ متحمل شده، اما به زعم ناظران و کارشناسان مسائل بین الملل، تا الان طرف پیروز نبرد چه در میدان و چه در اقتصاد و سیاست، کشور روسیه می‎ باشد.

خبرنگار: حمید اسدی